ام البنین

دستم بگیر، دلبرا ! شده ام بی تو،من “حقیر”
غفلت گرفته مرا، در بند دنیا….شدم “اسیر”

با هر دو دستِ پرُ گُنهم آمدم….گداییت!!
تا با هر دو دستِ خود بدهی به این “فقیر”

من سائلم ، نشانیِ درگاهِ تو کجاست؟
خواهم نشینم،به راهِ تو…نگاهم کنی “امیر”

آرام نمیشود،چه کنم؟ دل ، بیقرارِ توست
قدری برس، تو به حال و روزِ این"صغیر”

من…من…نه عزیزا…فقط تو مطرحی!
این، یک منِ ناچیز را از خودم “بگیر”

دارم به سر…..روز و شبم را هوایِ تو
من بد، ولی تو؛نِعمَ المولیّ و “النصیر”

لنگ است ، تمام زندگیم، بی .پناهِ تو….
دستی بگیر رویِ سرم،یاایها “المُجیر”

(اللهم عجل لولیک الفرج)