ام البنین

«الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ» ﴿فاتحه/٣﴾

خدایى که به او ایمان داریم، مظهر مهر، محبّت، بخشش و آمرزش است. نمونه‌هاىِ رحمت و محبّت او را در نعمت‌هاى فراوانى که براى ما آفریده است، مى‌بینیم. گُل‌هاى زیبا و خوشبو، میوه‌هاى خوش‌طعم و خوشمزه، خوردنى‌هاى لذیذ و پرانرژى، پوشیدنى‌‌هاى رنگارنگ و متنوع، همه و همه، هدیه‌هاى خداوند به ماست. مِهر مادر به فرزند را او در دل و جانِ مادران قرار داده و خود از هر مادرى مهربان‌تر است. قهر و عذاب او نیز برای تنبیه و توجّه بندگان گنهکار است، نه آنکه از روى کینه و ظلم باشد. لذا اگر با توبه، گذشته را جبران کنیم، خطاىِ ما را مى‌پوشاند و گناهانمان را مى‌‌بخشد.

از اين آيه مى‌آموزيم:
خداوند، موجودات را با رحمت و محبّت خود تربيت مى‌كند؛ زيرا قبل از «رَبِّ العالَمين» و بعد از آن، خود را «اَلرَّحمنِ الرَّحيم» معرفى كرده‌ است. يعنى تربيت، با رحمت و بخشايش آغاز می‌شود و به‌پایان مى‌رسد. اگر معلّمان و مربّيانِ جامعه نیز بخواهند موفق باشند، بايد براساس محبت و دلسوزى عمل كنند.